บทที่ 61 เกี้ยวกราด

บุรุษหนุ่มได้แต่สูดลมหายใจข่มโทสะในอก ผู้หญิงน่าชัง! เขาอนุญาตให้นางเรียกชื่อเขาโดยตรงแต่นางแทบไม่หลุดปากเรียก ยามนี้กลับกล้าใช้สายตาอ้อนวอนและเรียกขานอย่างจำนนเพื่อให้เขาช่วยผู้อื่น ยามนางทุกข์ยากลำบากมิเคยเห็นเอ่ยปากอ้อนวอนให้เขาช่วยเหลือ

“อู่เฉียง!”

“ขอรับ! อู่เฉียงขานรับ แม้เขามิใช่คนของพรรคเพลิ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ